Pensioenplanning kan behoorlijk ontmoedigend zijn, en met zoveel verschillende strategieën en methoden kan het een uitdaging zijn om te weten welke de juiste voor je is.
Een methode die in de loop der jaren algemeen is aanvaard, is de 4%-regel. De 4%-regel wordt vaak gebruikt als maatstaf voor de opnamepercentages van pensionering, maar met veranderende marktomstandigheden en economische onzekerheid is er veel discussie geweest over de vraag of deze regel nog steeds voldoende is.
In dit uitgebreide artikel bespreken we de 4%-regel en de beperkingen ervan, wat vervroegde gepensioneerden moeten weten en alternatieve strategieën om te overwegen voor een succesvolle pensioenplanning.
De 4%-regel is een standaardrichtlijn voor strategieën voor pensionering, ontwikkeld door financieel planner William Bengen. De regel suggereert dat gepensioneerden jaarlijks 4% van hun totale pensioensparen kunnen opnemen, om er daarmee voor te zorgen dat hun geld minstens dertig jaar meegaat.
Het tarief van 4% is gebaseerd op historische marktprestaties en gaat uit van een gesplitste beleggingsportefeuille tussen aandelen en obligaties. De regel stelt dat het jaarlijks aanpassen van opnames voor inflatie, gepensioneerden in staat zal stellen een constant, voor inflatie gecorrigeerd inkomen, te behouden met behoud van dit principe.
Toen Bengen de regel voor het eerst ontwikkelde, was het gemiddelde rendement op investeringen ongeveer 10%. Zoals we de afgelopen twee decennia echter hebben gezien, hebben economische druk en veranderende omstandigheden de marktprestaties gewijzigd.
Deze veranderingen hebben er ook toe geleid dat sommige experts zich afvragen of de 4%-regel nog steeds een betrouwbare richtlijn is voor pensioenplanning.
De 4%-regel is geenszins een one-size-fits-all-methode voor pensioenplanning. Er zijn beperkingen aan de effectiviteit ervan, vooral als je van plan bent vervroegd met pensioen te gaan. Hieronder staan enkele van de belangrijkste factoren die van invloed zijn op de functionaliteit van de regel.
Naarmate de inflatie toeneemt, neemt de koopkracht van je geld af. De 4%-regel past zich hiervoor aan door het opnamebedrag te verhogen op basis van het inflatiepercentage, maar als de inflatie boven verwachting stijgt, werkt de regel mogelijk niet zoals verwacht.
De 4%-regel hangt sterk af van de portefeuilleprestaties, die op hun beurt weer onderhevig zijn aan marktomstandigheden. Als de markten inzakken, zal je portefeuillesaldo slinken en moet je mogelijk de opnamebedragen verlagen, waarbij je het risico loopt niet aan je pensioenbehoeften te voldoen.
Medische vooruitgang en veranderingen in levensstijl hebben de levensverwachting van de mens verlengd. Je kunt mogelijk je gespaarde pensioen uitputten als je alleen afhankelijk bent van de 4%-regel, waardoor het risico groter wordt dat je jouw vermogen overleeft.
Sommige gepensioneerden kunnen in de verleiding komen om hun jaarlijkse opnamebedrag te verhogen, bij een noodzakelijke grote aankoop, bijvoorbeeld. Als je met de opnames van deze bedragen boven de opname van 4% komt, kan dit de kans verkleinen dat je gespaarde pensioen zo lang meegaat als nodig is.
Zoals je kunt zien, heeft de 4%-regel beperkingen, met name voor vervroegde pensionering. Hier zijn enkele alternatieve strategieën die je zou kunnen overwegen om je vermogen te beschermen.
De Variable Percentage Withdrawal (VPW)-methode is een alternatieve strategie voor het opnemen van pensioenen waarmee gepensioneerden jaarlijks hun jaarlijkse opnamebedragen kunnen aanpassen aan de marktwaarde van de beleggingsportefeuille.
Met de VPW-methode bereken je elk jaar het optimale opnamepercentage. Deze berekening wordt uitgevoerd met behulp van een vooraf gespecificeerde beslisregel, afhankelijk van portefeuillewaarden en andere individuele voorkeuren.
Het doel van VPW is ervoor te zorgen dat je voldoende opneemt om aan je pensioenbehoeften te voldoen en tegelijkertijd jouw hoofdsom te beschermen.
De bucket-strategie is vergelijkbaar met waterbouwkunde. Net zoals ingenieurs emmers gebruiken om de waterstroom op te vangen en te beheersen, kun je emmers gebruiken om je pensioenvermogen te beheren.
De Bucket-strategie houdt in dat je pensioenvermogen in twee of drie fasen wordt verdeeld, waarbij elke fase verschillende beleggingsdoelstellingen en risico’s heeft.
Het eerste segment, het segment voor onvoorziene uitgaven, bevat contanten en kortlopende vastrentende activa ter waarde van twee tot drie jaar aan pensioeninkomen.
Het tweede segment is het inkomenssegment, dat wordt belegd in inkomsten genererende activa zoals aandelen, obligaties en beleggingsfondsen. Het inkomenssegment zou je inkomensbehoeften gedurende 3 tot 10 jaar moeten ondersteunen, afhankelijk van je risicotolerantie.
Het derde segment, het groeisegment, bevat activa met het hoogste risico, zoals aandelen, die groei op de lange termijn zouden moeten genereren en inkomsten zouden moeten genereren om het inkomenssegment opnieuw in te stellen en aan te vullen.
Over het algemeen kan de bucket-strategie helpen bij de toewijzing van activa, de cashflow stimuleren tijdens volatiele periodes en helpen je hoofdsom veilig te stellen, ongeacht de marktprestaties.
De Bond-tent-strategie is een alternatieve benadering die aandelen-beleggingen in het eerste jaar vermindert.
Het doel is om het risico te verkleinen dat een dalende markt je hard treft in de eerste paar jaar na pensionering. Deze strategie gaat uit van de veronderstelling dat gepensioneerden aan het begin van hun pensionering meer worden blootgesteld aan marktvolatiliteit dan in de jaren daarna, wanneer hun uitgaven hoger zijn.
De bond-tent-strategie zorgt voor een vermindering van aandeleninvesteringen, wanneer de markten een duik nemen, bescheiden opnames behouden en obligatie-investeringen verhogen.
De strategie “Veilig Uitgeven tijdens het Pensioen” combineert verschillende pensioenstrategieën, waaronder de bond-tent- en de bucket-strategie. De methode omvat het gebruik van lijfrenten met een vaste index, los van je portefeuillevermogen, om je maandelijks pensioeninkomen te garanderen.
Met deze strategie financier je jouw eerste pensioenperiode gedurende een bepaald aantal jaren met een pensioenportefeuille met een laag risico.
Een gepensioneerde zou dan de rest van zijn portefeuille beleggen in meer volatiele activa, waarbij hij minder algemeen risico zou nemen en een kortere looptijd zou hebben om de pensioenbehoeften te dekken.
Pensioenplanning, met name voor vroeg gepensioneerden, omvat meer dan alleen het hanteren van de 4%-regel.
Hoewel de 4%-regel miljoenen mensen heeft geholpen om met succes met pensioen te gaan, is het van vitaal belang om de beperkingen ervan te begrijpen en deze aan te passen aan je individuele omstandigheden, rekening houdend met andere opnamestrategieën die het beste zouden kunnen werken.
Overweeg om met een financieel adviseur te praten, die kan je helpen bij het verkennen van verschillende opnamestrategieën, rekening houdend met je levensdoelen en problemen die zich kunnen voordoen.
Vervroegd pensioen kan een lonende ervaring zijn, maar het vereist een zorgvuldige financiële planning – het is mogelijk, maar je moet ervoor zorgen dat je de financiële instrumenten en strategieën kent die voor je beschikbaar zijn.
Allereerst: beleggen brengt financieel risico met zich mee. Laat je altijd goed inlichten door een valide financieel adviseur.
Hoewel ik zelf al jaren financieel onafhankelijk ben en een aantal jaren gewerkt heb als adviseur bij ABN AMRO, geef ik in dit artikel geen financieel advies.
In dit artikel heb ik uitsluitend het gedachtegoed aangaande de alom bekende 4% regel weer willen geven en mijn persoonlijke meningen, ideeën en adviezen er volledig buiten gelaten.
Teveel mensen geven geld uit dat ze niet verdiend hebben, om spullen te kopen die ze niet willen, om indruk te maken op mensen die ze niet mogen.
