Beleggen is de kunst van het creëren en beheren van vermogen. Het omvat strategische besluitvorming, een gezond financieel oordeel en een gedisciplineerde uitvoering.
De kunst van het beleggen onder de knie krijgen is echter een uitdagende taak, waarbij de sleutel tot succes ligt in het vermogen om waarde te identificeren, risico’s te beheren en een gediversifieerde portefeuille te creëren.
De lessen van Benjamin Graham vormen een waardevolle leidraad voor beleggers die de kunst van het beleggen onder de knie willen krijgen.
Graham was een pionier op het gebied van beleggingstheorie en zijn inzichten blijven relevant in de huidige complexe financiële markt.
Dit artikel bespreekt enkele van de belangrijkste concepten en principes die Graham verdedigde, en hoe deze kunnen worden toegepast op hedendaagse beleggingspraktijken.
Waardebeleggen is een belangrijk principe van de beleggingsfilosofie van Graham, die is gebaseerd op het idee om aandelen te kopen die momenteel ondergewaardeerd zijn door de markt.
Deze aanpak omvat een zorgvuldige analyse van de fundamenten van een bedrijf, zoals de inkomsten, activa en passiva, om de intrinsieke waarde ervan te bepalen.
Graham was van mening dat een rationele belegger altijd moet proberen een aandeel te kopen met een korting op de intrinsieke waarde, omdat dit een veiligheidsmarge biedt in geval van een recessie.
Deze aanpak minimaliseert niet alleen het risico, maar verbetert ook het rendement op de lange termijn.
Een van de tools die Graham gebruikte om de intrinsieke waarde van een aandeel te evalueren, was de koers-winstverhouding (K/W). Dit meet de marktwaarde van de aandelen van een bedrijf in verhouding tot de jaarlijkse inkomsten.
Graham raadde beleggers aan aandelen te zoeken met een lage K/W-ratio, omdat dit aangeeft dat het aandeel ondergewaardeerd is. Graham suggereerde dat een ideale P/E-ratio voor waardebeleggers minder dan 15 zou moeten zijn, en hij noemde dit het ‘Graham-getal’.
Ondanks de populariteit van waardebeleggen, beweren sommige critici dat Grahams benadering te simplistisch is en dat de moderne markt complexer is dan in zijn tijd.
Ze suggereren dat een meer holistische benadering van investeringsanalyse vereist is, die rekening houdt met bredere factoren, zoals macro-economische trends en dynamiek in de sector.
Veiligheidsmarge is een ander belangrijk concept in de beleggingsfilosofie van Graham en verwijst naar de buffer die een belegger moet inbouwen in zijn investeringsbeslissingen.
Graham was van mening dat beleggers altijd moeten proberen aandelen te kopen met een veiligheidsmarge, wat betekent dat ze worden gekocht met een korting op hun intrinsieke waarde.
Dit biedt een buffer voor het geval de markt ongunstig wordt, zoals tijdens een recessie of marktcorrectie.
Graham raadde beleggers aan te streven naar een veiligheidsmarge van ten minste 50%, wat betekent dat een belegger nooit meer dan 50% van de intrinsieke waarde van een aandeel mag betalen.
Deze regel biedt een mate van bescherming tegen onvoorspelbare marktbewegingen, die de winst zeer snel kunnen wegvagen.
Een ander belangrijk principe van Grahams beleggingsfilosofie is diversificatie. Dit houdt in dat je je beleggingen spreidt over verschillende activaklassen, sectoren en regio’s om het risico te minimaliseren en het rendement te maximaliseren.
Door diversificatie kunnen beleggers de impact van verliezen in een deel van de markt compenseren met winsten in een ander deel, waardoor de algehele volatiliteit wordt verminderd.
Graham raadde beleggers aan hun portefeuilles te diversifiëren over ten minste 10-12 verschillende aandelen en over verschillende sectoren om de risico’s die gepaard gaan met concentratie te minimaliseren.
Hij raadde beleggers ook aan hun blootstelling aan een bepaalde sector van de markt te beperken tot niet meer dan 25% van hun portefeuille.
Graham geloofde dat emotionele factoren, zoals angst en hebzucht, een belangrijke rol spelen bij investeringsbeslissingen.
Hij erkende dat beleggers vaak gemotiveerd kunnen worden door hebzucht, waardoor ze in aandelen beleggen die te duur zijn, of door angst, waardoor ze tijdens periodes van onrust op de markt in paniek raken.
Volgens Graham kunnen dergelijke emotionele neigingen de beleggingsresultaten aanzienlijk beïnvloeden, wat leidt tot slechte besluitvorming.
Graham raadde beleggers aan emoties uit hun investeringsbeslissingen te verwijderen en zich in plaats daarvan te concentreren op de fundamenten van een bedrijf.
Bij het evalueren van een aandeel moet een belegger zijn beslissing baseren op objectieve criteria, zoals inkomsten, dividenden en financiële overzichten, in plaats van op emoties.
Door dit te doen, kunnen ze voorkomen dat ze overhaaste beslissingen nemen tijdens marktschommelingen en voorkomen ze ‘koop hoog, verkoop laag’-fouten die de beleggingsprestaties kunnen belemmeren.
De principes van de lessen van Benjamin Graham hebben de tand des tijds doorstaan en kunnen dienen als een nuttige leidraad voor hedendaagse beleggers.
Zijn focus op waardebeleggen, veiligheidsmarge, diversificatie en rationele besluitvorming is generaties lang op de proef gesteld en kan beleggers een stappenplan bieden voor succesvol beleggen.
Beleggen is een reis die geduld, discipline en continu leren vereist.
Door de tijdloze beleggingsprincipes van Graham over te nemen, kunnen beleggers de kunst van het beleggen onder de knie krijgen en op de lange termijn superieure rendementen realiseren.
Meer over de lessen van Benjamin Graham? Je vindt hieronder zijn boeken hier op Amazon en bol.com (en ja, als jij een boek koopt via deze link, krijg ik een vergoeding, maar het kost jouw niets extra’s – win/win).
Allereerst: beleggen brengt financieel risico met zich mee. Laat je altijd goed inlichten door een valide financieel adviseur.
Hoewel ik zelf al jaren financieel onafhankelijk ben en gewerkt heb als adviseur bij ABN AMRO, geef ik geen financieel advies. In dit artikel heb ik uitsluitend het gedachtegoed van de lessen van Benjamin Graham weer willen geven en mijn persoonlijke meningen, ideeën en adviezen er volledig buiten gelaten.
Teveel mensen geven geld uit dat ze niet verdiend hebben, om spullen te kopen die ze niet willen, om indruk te maken op mensen die ze niet mogen.
